12 kwietnia, w Pałacu Prezydenckim odbyło się „Forum Deinstytucjonalizacji”. Na konferencji przedstawiono koncepcję projektu ustawy o asystencji osobistej osób z niepełnosprawnościami. Ustawę przygotowała Rada ds. Społecznych Narodowej Rady Rozwoju.
Wtorkowe spotkanie wieńczy pierwszy etap prac nad projektem, który ma przyczynić się do poprawy życia osób z niepełnosprawnościami.
Kto wziął udział w debacie?
W debacie w Pałacu Prezydenckim wzięli udział:
- Zastępca Szefa Kancelarii Prezydenta Piotr Ćwik,
- Sekretarz Stanu w KPRP Bogna Janke,
- Doradcy Prezydenta RP: Paulina Malinowska–Kowalczyk, Barbara Fedyszak–Radziejowska, Marek Rymsza,
- Pełnomocnik rządu do spraw osób niepełnosprawnych Paweł Wdówik,
- Rzecznik Praw Obywatelskich prof. Marcin Wiącek,
- senator Marek Plura (KO),
- przedstawiciele środowisk osób z niepełnosprawnościami.
W panelu dyskusyjnym „Asystencja osobista jako usługa szyta na miarę” wzięła udział Prezeska naszej Fundacji, Justyna Kucińska.
Koncepcja projektu ustawy o asystencji osobistej osób z niepełnosprawnościami
Zgodnie z przedstawioną na konferencji koncepcją, asystent osobisty ma za zadanie pomóc osobie z niepełnosprawnością w:
- wykonywaniu codziennych czynności,
- podejmowaniu aktywności zawodowej i społecznej,
- zakupach,
- załatwieniu spraw urzędowych.
W przygotowanej koncepcji, asystencja osobista ma być usługą o charakterze systemowego spersonalizowanego wsparcia (w relacji jeden na jeden).
Przyznawanie i realizowanie usługi asystenta będzie finansowane z budżetu państwa.
Usługa ma być świadczona przez:
- jednostki samorządu terytorialnego,
- organizacje pozarządowe,
- podmioty prywatne.
Kto będzie mógł korzystać z usług asystenta?
Według przedstawionej koncepcji do korzystania z usługi asystencji osobistej będą uprawnione osoby:
- od ukończenia 16. roku życia do ukończenia 65. roku, co ma się przyczynić do zwiększenia aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnością,
- posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- wymagające pomocy asystenta osobistego w wymiarze co najmniej 20 godzin tygodniowo w realizacji podstawowych czynności codziennych.
Ustawa ma gwarantować możliwość wsparcia do 30 godzin tygodniowo.
Według koncepcji projektu ustawy o asystencji osobistej osób z niepełnosprawnościami asystentem osobistym nie może być członek rodziny ani osoba pozostająca w faktycznym pożyciu z osobą potrzebującą lub będąca członkiem gospodarstwa domowego.