Wokół dogoterapii, czyli zajęć z psem, narosło wiele mitów i stereotypów. Przede wszystkim uświadomić sobie należy, że, trochę wbrew samej nazwie, dogoterapia NIE jest rodzajem leczenia.
Są to zajęcia motywacyjne, stanowiące formę wspierania leczenia ciała i umysłu. Kluczowy jest tutaj sam kontakt z psami, który istotnie wpływa na poprawę zdrowia dzieci i dorosłych.
Sprawdźmy zatem, czym tak naprawdę jest dogoterapia.
Pies, czyli motywacja doskonała
W trakcie zajęć z dogoterapii psy pracują z osobami dorosłymi i z dziećmi z wszelkiego rodzaju niepełnosprawnościami. Wspomagają między innymi:
- rehabilitację ruchową,
- terapię logopedyczną,
- edukację,
- psychoterapię.
Czworonogi pomagają również otworzyć się na innych i pracować nad swoimi emocjami, stając się doskonałym motywatorem skutecznie zachęcającym do wykonywania określonych zadań.
Dogoterapia może również mieć charakter edukacyjny i uczyć odpowiedniego zachowania w stosunku do zwierząt, a także pomóc przezwyciężyć strach przed kontaktem z psami.
Kto może uczestniczyć w dogoterapii?
W dogoterapii najczęściej uczestniczą osoby w spectrum autyzmu, dotknięte porażeniem mózgowym, z zaburzeniami psychicznymi, z zespołem Downa czy ADHD.
Kontakt z czworonogiem również pomaga osobom z:
- napadami lękowymi,
- zaburzeniami emocjonalnymi,
- nerwicą,
- wahaniami nastroju.
Psi przyjaciele mogą także uczestniczyć w zajęciach z osobami starszymi, samotnymi i obłożnie chorymi. Zaobserwowano, że po dogoterapii, uczestnicy zajęć są bardziej skłonni do rozmów i chętniej opowiadają o swoich emocjach. Kontakt z psem motywuje ich także do większej aktywności fizycznej.
Jak przebiegają zajęcia z dogoterapii?
Częstotliwość spotkań z czworonogiem powinna wynosić od jednej wizyty w tygodniu do dwóch spotkań w miesiącu. Zajęcia z dogoterapii trwają nie więcej niż dwie godziny. Wynika to z potrzeb psa, który musi odpowiednio wypocząć.
Zajęcia podczas dogoterapii za każdym razem dostosowywane są indywidulanie do zapotrzebowania uczestników. Mogą polegać na:
- poznawaniu budowy ciała psów i następnie kształtowaniu orientacji swojego ciała,
- polepszaniu sprawności ruchowej poprzez naśladowanie aktywności czworonoga,
- ćwiczeniu zmysłu dotyku, słuchu i wzroku, co pomaga ćwiczyć koncentrację uwagi.
Ponadto podczas spotkań z psami uczestnicy zajęć uczą się samokontroli i rozwijają zasoby nowych słów. Wzrasta ich pewność siebie, podnosi się im samoocena oraz poprawia się ich komunikacja z innymi ludźmi.
Terapia z czworonogiem jest kontrolowana przez rehabilitantów, logopedów i innych lekarzy.
Nie każdy pies może zostać dogoterapeutą
Nie każdy pies jednak nadaje się na psiego terapeutę. Przede wszystkim musi mieć łagodny, przyjazny charakter i wykazywać wyraźne predyspozycje do pracy z ludźmi, dlatego najczęstszymi rasami psów do dogoterapii są:
- labradory,
- golden retrievery,
- cavalier king charles spaniel.
Wyklucza się udział psów obronnych, bojowych oraz stróżujących. Pies, który ma pomagać ludziom, musi być zdrowy i znajdować się pod ciągłą kontrolą lekarza weterynarii.
Kolejnym warunkiem jest odbycie przez psa odpowiedniego szkolenia.
Rozpoczyna się ono od wyrobienia w psach posłuszeństwa. Następnie wprowadza się specjalistyczne kursy, np. ratownictwa.
W sumie przygotowywanie czworonoga do dogoterapii trwa od 2 do 3 lat. W tym czasie pies codziennie uczy się nowych zachowań, ma do czynienia ze stresującymi sytuacjami, ćwiczy się w cierpliwości i posłuszeństwie.
Dogoterpaia zatem nie jest magiczną różdżką, za pomocą której szybko i skutecznie poradzimy sobie z problemami zdrowia fizycznego lub psychicznego. Jest natomiast doskonałym motywatorem oraz czynnikiem, wspomagającym codzienny wysiłek terapeutyczny.
A przede wszystkim, przebywanie z psem to czysta radość, która przepełnia serce i ciało, kojąc ból fizyczny oraz psychiczny. I w tym właśnie tkwi moc dogoterpaii! 🙂