Studenci podczas odbierania dyplomów w charakterystycznych biretach

Dzień drugi seminarium był niemniej ekscytujący, niż dzień pierwszy.

Tym razem teorii towarzyszyła niezwykle intensywna część warsztatowa.

Pokonferencyjnej relacji ciąg dalszy.

Koncepcja oraz znaczenie Ustawy o wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnościami. Wprowadzenie – Główne założenia oraz cele Ustawy o wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnościami

Prelegenci: Justyna Kucińska, Joanna Bryk (Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego)

Drugi dzień naszego seminarium zaczął się od przybliżenia projektu ustawy wdrażającej Konwencję o prawach osób niepełnosprawnych w kontekście uczelni wyższych. Proponowana nazwa ustawy to: Ustawa o wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnościami.

Justyna Kucińska i Joanna Bryk zgodnie podkreślały, że zarówno dostępność, jak i wdrażanie Konwencji są procesem.

Prelegentki poruszyły również kwestie, które będą regulowane Ustawą, takie jak mieszkalnictwo czy asystencja osobista.

Na koniec Justyna Kucińska i Joanna Bryk zaprosiły gości seminarium na spotkanie, otwierające konsultacje społeczne do projektowanej ustawy. Odbędzie się ono 25 października w Warszawie.

Data ta jest bardzo ważna, bowiem stanowi 10-lecie ratyfikacji Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych przez Polskę.

Warsztaty

Warsztaty składały się z części wykładowej i ćwiczeniowej. Po burzy mózgów w każdej grupie przyszedł czas na prezentację prac warsztatowych i wniosków, wyciągniętych w trakcie dyskusji. Ożywiona wymiana poglądów między uczestnikami seminarium, a także możliwość skonfrontowania wniosków na forum stanowiły ogromną zaletę tej części konferencji. Potwierdzały je dobre humory uczestników.

Rzeczy niemożliwe załatwiamy od ręki, na cuda trzeba chwilę poczekać – nadzwyczajne działania uczelni w zakresie wsparcia studentów ze specyficznymi potrzebami

Prelegenci:

Po części warsztatowej wróciliśmy do prezentacji.

O nietypowych przykładach wsparcia na uczelni oraz sposobach radzenia sobie z wyjątkowymi sytuacjami pierwsza mówiła Patrycja Goryń z Uniwersytetu w Białymstoku. Zwracała na uwagę na takie rozwiązania, jak:

Przykładem  nadzwyczajnego działania uczelni w zakresie wsparcia studentów ze specyficznymi potrzebami jest wypromowanie niemówiącego autysty doktora nauk prawnych, który pracuje na uniwersytecie.

W kolejnym wystąpieniu Szczepan Moskwa z Akademii Górniczo Hutniczej, podkreślał z kolei specyfikę uczelni technicznych i wzywania, jakie przynosi konieczność dostosowania laboratoriów oraz pracowni do potrzeb osób z niepełnoprawnościami.

Rozwiązaniem są na przykład:

Szczepan Moskwa i Anna Wesołowska podkreślali również znaczenie świadomości kadry dydaktycznej, zalety lektoratów PJM oraz języków obcych czy rolę wsparcia psychologicznego studentów.

W zakresie dostępności AGH planuje stworzenie:

Drugi dzień seminarium „Równe szanse w dostępie do szkolnictwa wyższego” zakończyło wystąpienie Katarzyny Senko z Collegium Witelona Uczelnia Państwowa. Mówiła ona o konieczności dostosowana programu studiów do konkretnych przypadków OzN, dostosowaniu form zaliczeń oraz egzaminów, a także podkreślała rolę asystentów nie tylko jako pomocy w nauce, lecz również jako wsparcia w codziennym życiu.

Warto zdawać sobie sprawę, że dla wielu osób ze szczególnymi potrzebami studia to okres wolności i możliwość nawiązania relacji społecznych. Po raz kolejny mówiono również o świadomości kadry na temat OzN jako podstawy wszelkich działań w zakresie dostępności. Katarzyna Senko zwróciła także uwagę na fakt, iż podczas gdy system nauczania w szkole oferuje wiele rodzajów wsparcia zarówno dla uczniów ze szczególnymi potrzebami, jak i nauczycieli, system kształcenia uniwersyteckiego nie gwarantuje dostatecznego systemu wsparcia.  

Czas go stworzyć! 

Exit mobile version