5 maj to nie tylko Europejski Dzień Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych, lecz również Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną.
Obchodzone dzisiaj święto ma na celu zmianę stereotypów na temat osób niepełnosprawnych intelektualnie. Towarzyszące u wydarzenia mają pokazać społeczeństwu, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną są wśród nas i mają takie same prawa.
Kiedy został ustanowiony Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną?
W Polsce Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną został ustanowiony w 1999 roku przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym.
W ramach wydarzenia, co roku odbywają się kolorowe marsze, w których uczestniczą osoby z niepełnosprawnością intelektualną wraz z opiekunami.
Czym jest niepełnoprawność intelektualna?
Na niepełnosprawność intelektualną składają się:
- obniżone możliwości intelektualne,
- niski iloraz inteligencji (poniżej 70 w skali Wechslera),
- ograniczona możliwość przystosowania społecznego.
Osoby z niepełnosprawnością intelektualną posiadają problemy w funkcjonowaniu poznawczym, emocjonalnym i adaptacyjny.
Warto pamiętać, że niepełnosprawność intelektualna nie jest chorobą, lecz trwałym stanem zmniejszenia możliwości rozwojowych.
Jednocześnie należy mieć na uwadze, że osoby o głębokim i znacznym stopniu niepełnosprawności intelektualnej nie są w stanie funkcjonować bez pomocy innych.
Jakie stopnie niepełnosprawności intelektualnej wyróżniamy?
W zależności od deficytów rozwojowych, wyróżnia się cztery stopnie niepełnosprawności intelektualnej:
- Głęboki.
- Znaczny.
- Umiarkowany.
- Lekki.
Stopień głęboki niepełnosprawności intelektualnej charakteryzuje się poziomem funkcjonowania odpowiadającym maksymalnie trzeciemu rokowi życia. Zazwyczaj towarzyszą mu ciężkie wady neurologiczne i fizyczne.
Osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności intelektualnej z kolei nie przekraczają wieku umysłowego osoby w normie intelektualnej sześcioletniej. Mogą opanować samoobsługę i nauczyć się czynności domowych, lecz nie są zdolne do wyuczenia zawodu.
Kolejny stopień niepełnosprawności intelektualnej to stopień umiarkowany, stanowiący 10% wszystkich typów upośledzenia. Charakteryzują go:
- trudności z nabywaniem reguł społecznych,
- niezręczność fizyczna,
- powolny rozwój motoryczny.
Osoby te nie przekraczają wieku umysłowego osoby w normie intelektualnej dziewięcioletniej.
Najczęściej występującą niepełnosprawnością intelektualną, stanowiącą około 85% rozpoznań, jest forma lekka. Osoby w stopniu lekkim są samodzielne i zaradne społecznie, jednak pozbawione umiejętności myślenia abstrakcyjnego. Uczęszczając na zajęcia korekcyjne i trening poznawczy osiągają podobne wyniki co osoby z przeciętnym IQ. Nie przekraczają jednak wieku umysłowego osoby w normie intelektualnej dwunastoletniej.
Bez względu na stopień niepełnosprawności intelektualnej, wszystkim osobom z niepełnosprawnością int. należy się całkowity szacunek i respektowanie ich praw. Są one równoprawnymi członkami społeczeństwa, które dzięki nim staje się różnorodne i przez to bardziej wartościowe.